പെട്ടുപോകുന്നവര്‍

ഒരു ജോലി. അതൊരു സ്വപ്നമാണ്. അതും സര്‍ക്കാരു ജോലി. ഇപ്പോഴത്തെ പ്രൊഫഷണല്‍സു കളെ യല്ല ഈ ഉദ്ദേശിച്ചത്.

ഒരു ആര്‍ട്ട്സ് സയന്‍സ് വിദ്യാര്‍ത്ഥിയെ സംബന്ധിച്ചടത്തോളം  പതിനെട്ടു വയസ്സു പൂര്ത്തിയായാല്‍ പബ്ലിക്ക് സര്‍വ്വീസ് കമ്മീഷന്‍നടത്തുന്ന ടെസ്റ്റെഴുതി ഒരു ജോലി കിട്ടുകയെന്നു പറഞ്ഞാല്‍ ഇപ്പോഴും ഭാഗ്യക്കുറി അടിയ്ക്കുന്ന പോലെ തന്നെയാണ്.

ഇവിടെയതല്ല കഥ..ജോലിയില്‍ പ്രവേശിച്ചു കഴിഞ്ഞാല്‍ പിന്നെ ഓരോ ട്രേഡ്  യൂണിയന്‍ കാരും അവനവന്‍റ അംഗത്വ ബലം കിട്ടാന്‍ വേണ്ടി ഓടിനടന്ന് മംബര്‍ഷിപ്പെടുപ്പിയ്ക്കലാണ്.

                      ജയദേവന്‍ വന്നപ്പോഴാണ് വാസുക്കുട്ടനു മനസ്സു തുറക്കാന്‍ പറ്റിയത്. തന്‍റ സഹപാഠി.

എത്ര വര്‍ഷത്തിനു ശേഷമാണൊന്നു മനസ്സു തുറക്കാനവനെ അടുത്തു കിട്ടുന്നത്. പഠിത്തം കഴിഞ്ഞപ്പഴേ അവനെ അവന്‍റ ചേട്ടന്‍  ഗള്‍ഫിലേയ്ക്കു കൊണ്ടുപോയി.

ഇന്നെന്‍റ  ജോലിയില്‍ നിന്നും വിരമിയ്ക്കുന്ന ദിവസം

     ഇന്നവന്‍ എനിയ്ക്കുവേണ്ടി മാത്രം നീക്കിവെച്ച ദിവസം. ആരോടെങ്കിലും മനസ്സു തുറന്നിട്ടെത്ര നാളായി.

പഴയ  പുഴക്കരയിലേയ്ക്കു പോകാമെന്ന് അവന്‍ തന്നെയാണ് പറഞ്ഞത്. കൈതപ്പൂവിന്‍റ മണവും പുഴയിലെ കുഞ്ഞോളങ്ങളോട് കഥപറഞ്ഞു  വരുന്ന കാറ്റും. ഇവിടെയല്ലാതെ  വേറെയെവിടെ കിട്ടും ഇത്ര സുന്ദരമായ

ഒരു കാഴ്ച. അവനാരോടെന്നില്ലാതെ പിറുപിറുത്തു.

വാസുവെ നീ എന്താണു പറയുന്നത്. എന്നോടു നിനക്ക് എന്തോ പറയാനുള്ളത്...

  അതോ... അതൊരു വഞ്ചനയുടെ കഥ.

നീയാരെ വഞ്ചിച്ചു. നിന്‍റ ഭാര്യയെ വഞ്ചിച്ചോ? വീട്ടുകാരെ വഞ്ചിച്ചോ? നിന്‍റ കൂട്ടുകാരെ

വഞ്ചിച്ചോ?ഞാന്‍ പോയപ്പോള്‍ നിനക്കു പിന്നെ വേറെയാരും കൂട്ടായിട്ടില്ലായിരുന്നുയെന്നല്ലെ നീപറഞ്ഞത്. പിന്നെ പൊതുവെ പെണ്ണുങ്ങളുടെ മുഖത്തു നോക്കാത്ത നീ  ഒരു പെ ണ്ണിനെ വഞ്ചിച്ചെന്നു തോന്നുന്നില്ല. പറ്റുമോ?

ഇത്രയും നാള്‍ എന്‍റ മനസ്സാക്ഷിയെ വഞ്ചിച്ചു.

 ആ നേതാവ് വളരെ തന്ത്രപൂര്‍വ്വമാണ് തന്നെ സമീപിച്ചത്.

ഞാന്‍ ജോയിന്‍ ചെയ്ത തിന്‍റ പിറ്റേന്ന്. ഓഫീസിന്‍റ  ഇടനാഴിയില്‍ വെച്ച് ആരും കാണാതെ എന്‍റ കൈയ്യില്‍ മംബര്‍ഷിപ്പ് ഫോം തന്നു.

എളുപ്പം തന്നെ പൂരിപ്പിച്ചു മേടിയ്ക്കുകയും ചെയ്തു. കോളേജു കാമ്പിസിലെ  രാഷ്ട്ര്രീയ ചുവകളുടെ രുചിയൊട്ടും അറിയാത്ത തനിയ്ക്ക്  അതില്‍ വലിയ കാര്യം ഉണ്ടെന്ന്  ആദ്യം തോന്നിയില്ല.

    ആഴത്തിലോട്ടിറങ്ങുമ്പോഴെ വെള്ളത്തിന്‍റ തണുപ്പറിയൂയെന്നു പറഞ്ഞതുപോലെ..വര്‍ഷങ്ങള്‍         കഴിഞ്ഞപ്പോളതിന്‍റ  പ്രാധാന്യവും പ്രസക്തിയും രുചിയും അറിഞ്ഞുതുടങ്ങി. ചെന്നായയുടെ വായിലകപ്പെട്ട കൊക്കിന്‍റ   തലപോലെ  ഇനിയെടുക്കാന്‍ നിവൃത്തിയില്ല. 

നീണ്ട മുപ്പതു വര്‍ഷങ്ങള്‍...ഒന്നും രണ്ടുമല്ലാ...മനസ്സാക്ഷിയെ വഞ്ചിച്ച്...

നിനക്കു മാറാമായിരുന്നില്ലേഅവനവന്‍റ  മനസ്സാക്ഷിയെ വഞ്ചിച്ചു കൊണ്ടെന്തിനങ്ങനെ...

മാറിയേനെ.മാറിയവരുടെ ഗതികണ്ടപ്പോള്‍ ...

ഒന്നുകൂടി ഉറച്ചു നിന്നു.

നേരെ ഒരു സ്ഥലം മാറ്റം..വയ്യാത്ത അമ്മ.രണ്ടു കുട്ടികള്‍..സ്ഥലം മാറ്റമില്ലാത്ത ഭാര്യയുടെ ജോലി.

അതുകൊണ്ട് ഒന്നു കൂടി ഉറച്ചു നിന്നു.

മാനസികമായി..അവനവന്‍റ   പ്രത്യയ ശാസ്ത്രത്തിനോട് യോജിപ്പില്ലാത്ത യൂണിയനില്‍ നില്‍ക്കുകയെന്നു പറഞ്ഞാല്‍ആത്മഹത്യക്കു തുല്യമാണ്.

പക്ഷെ നിലനില്‍പ്പ് അതാണല്ലൊ എല്ലാത്തിലും പ്രധാനം..

കണ്ണുമടച്ചു  നിന്നു..അവസാനം വരെ..

പക്ഷേ, യാത്രയയപ്പു ദിവസം  .. മറുപടി പ്രസംഗത്തിന്‍റ

അവസരം ഒത്തുകിട്ടി. ഒന്നു പതറി..മനസ്സ്..  ഞാനതു തുറന്നു പറയണമോയെന്ന് ഒന്നുകൂടി വിശകലനം ചെയ്തു.അവസാനം തീരുമാനിച്ചു വേണ്ട..പറഞ്ഞാല്‍‍.....അപ്പോള്‍ ഇത്രയും നാളും  യൂണിറ്റിന്‍റ

എക്സിക്യൂട്ടീവ് പോസ്റ്റിലിരുന്നത്....????

മനസ്സു പറഞ്ഞു..ഇവിടെ കുറച്ചു വിഢികളായ പാവങ്ങള്‍... അണികള്‍... അവരുടെ മനോനില തകര്‍ക്കരുത്.

വേണ്ടാ, ഇതു  തന്നോടൊപ്പം വിരമിയ്ക്കട്ടെ ഈ ചതി..ഈവഞ്ചന..ഈപെട്ടുപോകല്‍.ആര്ക്കും വരാതിരിയ്ക്കട്ടെ.!

      പുഴയിലെ   ഓളങ്ങളെ       കീറിമുറിച്ചുകൊണ്ട്  കഴുക്കോലു നീങ്ങയപ്പോളാണ് ചിന്തയില്‍ നിന്നും ഉണര്‍ന്നത്.

അപ്പോള്‍ എന്‍റ   ചങ്ങാതിഎവിടെ?   താനിപ്പോളെവിടെ?

ഈ സ്ഥലം.

എപ്പോഴാണിവിടെത്തിയത്....

സഹപ്രവര്‍ത്തകര്‍  അനുഗമിയ്കാന്‍  തുനിഞ്ഞപ്പോള്‍  നിരസിച്ച്  ബസ് സ്റ്റാന്‍ഡിലേയ്ക്ക് പോയതാണല്ലോ.

എന്നിട്ടിവിടെ...ഒന്നും ഓര്‍ക്കാന്‍ പറ്റുന്നി ല്ലല്ലോ..

അതാ കഴുക്കോലു നഷ്ടപ്പെട്ട്  ആ  വള്ളം  ദിശയില്ലാതെ പുഴയുടെ അനന്തതയിലേയ്ക്ക്.

അങ്ങകലെ വീട്ടില്‍  വിരമിയ്ക്കലിന്‍റെ വ്യഥയും പേറിവരുന്ന ഭര്‍ത്താവിനെ കാത്തിരിയ്ക്കുന്ന ഭാര്യ.